A telier de la C harité

landelijk logeren

Opruimen

Wij hebben voor Nederlandse begrippen een groot huis en daarmee een luxe probleem; teveel ruimte. En het is net als op vakantie gaan met een grote auto, je propt ‘m helemaal vol, ook al zou je het met een klein autootje ook gered hebben. Zo hebben wij twee grote vertrekken die we niet bewonen, maar wel helemaal hebben vol gestouwd.

Volgestouwd met spullen voor de huisjes (extra serviesgoed, beddengoed, matrassen etc.) en heel veel persoonlijke, in de loop van de jaren bij elkaar vergaarde spullen. Een jukebox, oude scootertjes, een gedemonteerde flipperkast, langspeelplaten, boeken, modelautootjes, een enorme drankvoorraad, jaren vijftigspulletjes, een glasverzameling, ontelbare bordspelletjes, een valse piano, schilderijen, lege lijsten, een kist vol liefdesbrieven en ga zo maar door. Het werd te erg. We konden letterlijk niet meer door de ruimtes lopen, laat staan iets terugvinden.

Tijd dus om op te ruimen. Maar pff, hoe groter de berg, hoe minder zin en waar moet je in godsnaam beginnen. Nou, dacht Rick, gewoon ergens en dan ontstaan er vanzelf gaten. En vooral niet luisteren naar de adviezen van opruimgoeroes –weggooien wat je een jaar niet meer hebt aangeraakt- want dan belanden er een hoop mooie spulletjes in de container.

En nu is er na jaren zowaar een echt atelier ontstaan. Geen timmerwerkplaats (dat heet in het Frans ook een atelier en dat hebben we al) maar een ruimte om te tekenen, te schilderen, plaatjes te draaien, te mijmeren over toekomstige projecten en eventueel samen te werken met gelijk gestemde zielen. Als je je aangesproken voelt, ben je volgend jaar van harte welkom.

Nu de tweede ruimte nog. Die komt voor mijn rekening. Ik zie er naar uit…