Huiswerk

Vandaag is de school weer begonnen. Tijdens de vakantie waren de jongens niet helemaal vrij; ze hadden des devoirs (huiswerk) meegekregen. Ze moesten een boekje lezen en daarvan een samenvatting maken. Daarnaast moest Chevy ook nog een gedicht van Jean de La Fontaine voorbereiden; dat wil zeggen, de zeven coupletten uit zijn hoofd leren.

Onze kinderen kregen huiswerk vanaf groep drie. Dat schijnt officieel niet te mogen, maar veel ouders wantrouwen een leerkracht die geen huiswerk meegeeft. In groep drie begint dat met elke dag een stukje uit het taalboek lezen. Vanaf groep vier komen daar poësie, dictee, tafels, woordenlijsten, histoire (geschiedenis) en géographie (aardrijkskunde) bij. Wij vinden dat eigenlijk onzin – leren doe je op school - dus we lieten het aan de kinderen zelf over om dat wel of niet te doen. Dit leverde regelmatig een 0 sur 20 en een mot (aantekening) van de juf op. Tegenwoordig gaan de jongens daarom toch maar aan het werk.

Dat vraagt om een strakke planning; ze komen om kwart over vijf thuis met in hun cartable (rugzak) de schoolpullen en le cahier de texte (soort agenda). Na de goûter (tussendoortje) halen ze hun spullen tevoorschijn en beginnen aan het huiswerk. Niet dagelijks en meestal niet langer dan een kwartiertje, maar toch. Natuurlijk is de motivatie niet altijd even groot. Soms ‘vergeten’ ze het ook. Dit kan eigenlijk niet gebeuren, want ouders worden geacht le cahier de texte te controleren en het huiswerk te overhoren. Maar ja, Nederlanders hè, die zijn dat niet gewend.

Gistermiddag om kwart over vijf hielp een klasgenootje Chevy herinneren aan het gedicht. Hij dacht net klaar te zijn; de samenvatting was gemaakt en de tas ingepakt. Zonder morren ging hij er alsnog mee aan de slag. Vlak voor het naar bed gaan en de volgende morgen tijdens het ontbijt, kon hij het volledig opzeggen. Straks moet dat nog een keer lukken maar dan voor een cijfer. Hij heeft er vertrouwen in. Wij ook.

Mon, 25 February