Kerstfeest op school

De vrijdagavond voor de kerstvakantie wordt het jaarlijkse schoolkerstfeest georganiseerd. Eigenlijk is het meer een voorstelling; elke klas heeft een dans, liedje of toneelstukje voorbereid. ’s Middags help ik met de voorbereidingen: buffet en stoelen klaarzetten en de door de leerlingen gemaakte versieringen ophangen. Vanaf 18 uur is het zover. Tot vorig jaar was dit een lange zit (eindigend rond 21.30 uur) in een warme, overvolle zaal. De kleuters kon je na afloop letterlijk wegdragen. Tot onze opluchting is besloten om er wat meer vaart in te brengen: de klassen laten hun voorstelling nu één keer zien in plaats van twee keer.

Om de magen te vullen en de schoolkas te spekken, kopen we tijdens de pauze de door de ouders gemaakte taarten en quiches. Verder hebben de oudste schoolkinderen van tevoren lootjes verkocht waarvan je de prijsjes (wijn, champagne, bonbons) gedurende de avond kunt ophalen. Met de handen vol met drankjes, gebak en prijsjes baant iedereen zich een weg naar zit- of staanplaats en praat ondertussen met Jan en alleman. In een kleine plattelandsgemeenschap lijkt iedereen elkaar te kennen. We maken daar steeds meer deel van uit waardoor we er niet meer zo verloren bijstaan als in het begin.

Aan het einde van de avond verzamelen alle kinderen zich op het toneel en zingen ‘petit papa Noël’. Deze kerstklassieker (prachtige versie op youtube van Mireille Mathieu) is het startsein voor de komst van Père Noël (de kerstman). Père Noël neemt ook plaats op het toneel en roept de inmiddels oververhitte kinderen om de beurt naar voren. Ze zitten allemaal even op schoot bij de oude heer (ja, ook de groten) voor een praatje (of je sage bent geweest), een cadeautje (een lees- of prentenboek) en een grote zak snoepgoed waarvan de helft in de vuilniszak belandt (sommige snoepjes lust zelfs Rick niet). De zak snoep - vies of niet - wordt uiteraard als eerste opengetrokken, het boek voor de vorm even doorgebladerd. De kerstvakantie kan beginnen.

Sat, 22 December